Hani eski bir resme bakarken
Hani yılları sayar da insan
Hani gözleri dolar ya birden
İşte öyle bir şey

Yalan değil. Eski Bursaspor resimleri hemen hergün sosyal medyada karşımıza çıkıveriyor. Eski futbolcular ve şampiyonluk kutlamaları da bu eski resimlerde saklı.

Şimdi yılları sayıyoruz. Bu yıl geçecek seneye 2. Ligdeyiz. Sonra TFF 1. Lig ve Süper lig. Bizi yoran bu geçmesi zor yıllar oluyor ve saymayı bırakıyoruz. Ânı yaşıyoruz.

Ânı yaşarken de gözlerimiz doluyor. İşte öyle bir şey.

Bursaspor-Kahramanmaraşspor maçının 3. Golünden sonra Basın tribününün hemen dibindeki taraftar tribününde, kulak misafiri olduğum bir sahne bu satırlarla başlamama sebep oldu. 40’lı yaşlarda iki taraftardan birinin muhtemelen gözleri doldu kendini tutamadı. Arkadaşı soruyor, “ne o, ağlıyor musun birader”? Ağlayan arkadaş ise sakince yanıtladı. “Yok be oğlum gözüme toz kaçtı”

Evet Bursaspor maç atmosferi taraflı tarafsız her kesimi duygulandırıyor. Çok değil, 5-6 ay öncesi neredeyse her hafta başkan değiştirip, okul sıralarından toplanan çocuklarla takım kurup, 300-500 teksaslı gençle maçlar seyredip ve düştüğümüz duruma hayıflanırken tasavvur etmesi zor bir geri dönüş yaşadık.

Tribünlerden saha içine döndüğümüzde ise önceki haftalardan çok daha diri bir Bursaspor vardı. Haftalar ilerledikçe yaz kampındaki kondüsyon yüklemelerinin meyvelerini toplamaya başlıyoruz. Bursaspor maça öyle bir başladı ki Anıl Aytar 10. Dakikaya kadar soyunma odasında kalıp dinlense sorun olmayacaktı. Ya da kale arkasında ailesiyle hasret giderebilir durumdaydı. İlhan Depe’nin kale sahasına yakın bir yerden kafa şutunun auta çıkması, Musa Çağıranın ceza sahası içerisinden vuruşunun kornere çelinmesi derken Abdullah Tazgel çıktı sahneye. Ben hayatının driplingi diyorum. Canlı yayın kameraları yakalayabildi mi bilemiyorum ama işe önce kendi ceza sahamızda ikili mücadele ile başladı. Gücünü toparlayıp 4 kişiyi bizim ceza sahası civarında bırakıp koşusuna başladı. Yaklaşık 60 metre deparlı dripling yaptı ve bu arada orta sahada da yanına yaklaşanlar oldu. onları da ekarte etti. Eğer Mücahit Can Akçay’a verdiği asist gol olmasaydı Abdullah Tazgel’in o mücadelesine yazık olacaktı. Ancak öyle olmadı ve Mücahit, usta işi bir vuruşla işi bitirdi.

Bursaspor’un durduğu bir periyot var mı derseniz 60. Ve 80. Dakikaları rölantide geçirdiğini söyleyebilirim. Kolay değil, presli, deparlı bir ilk yarı geçildi ve ikinci yarı da öyle başladı. Ancak bu periyotta da defansımız sahneye çıktı. Bu dakikalarda Anıl Aytar’ın kurtarışlarını Mehmet Yiğit’in kesiciliğini gördük. Kahramanmaraşspor, Timsah Arena’ya gelen takımlar gibi yapmadı; futbol oynamaktan asla vazgeçmedi ve arayışlara girdi.

Maçın uzatma dakikalarındaki Bursaspor’un 3. Golüyle liderliği de geri gelmiş oldu. Bu liderlik sadece klasman liderliği değildi. Tribünde, yönetimde, sosyal medyada, imaj liderliğinde, oynanan oyundaki liderlikti.

Bursaspor’un 3. Golü İşte Öyle Birşeydi.