İnsanoğlu putunu kendi yapıyor.

Put deyince kulağa hiç hoş gelmiyor, farkındayım.

Ama ne yazık ki günümüzde durum tam olarak böyle, kulağa hoş gelmemesi durumun gerçekliğini değiştirmiyor.

Kenara çekilip, kendimize uzaktan bir bakmaz olduk.

Hep karşımızdakini sorgular, eleştiririz. Ama iş kendimize gelince, kendimizden bihaber, kendimizden uzağız.

İzlemiyoruz kendimizi.

İzlediğimiz şeyler, dizilerden ve videolardan öteye geçmiyor.

İzlesek göreceğiz aslında...

Neyle uğraşıyor, neyle yoruluyoruz. Neye üzülüyor, neye kafayı takıyoruz. Ne için hırslanıyoruz, neye yeniliyoruz. Ne ektik, neyi biçiyoruz.

Bugün yaşadığı her ne varsa insanoğlunun, sebebi kendisidir. Eğri de otursak, kambur da otursak, bu gerçek değişmeyecek.

Geçen hafta yazıda, “su azizdir”, “su baş tacıdır” yazmıştım.

Hafta yağmurla başladı yağmurla devam edecek inşallah. Barajlara etkisi ne denli olmuştur o ayrı bir konu ama yağmur sonrası, güneşin mevsiminden önce yaktığı ve kavurduğu o toprak, bir nebze de olsa ferahladı.

Ferahlayan sadece toprak mı?

Hayır.

Her damla yüreğimize de ferahlık getirdi.

Yağmurla ıslanan toprağın kokusu her zaman mutluluk vermiştir, huzur vermiştir ama bu seferki bir başka güzel, bir başka etkileyici.

Ama ne olur, yağan birkaç damla yağmurla, birkaç gün öncesi yaşadığımız endişeyi unutmayalım.

Günlük uğraşlarımız ve telaşlarımız, bizleri gerçeklerden uzaklaştırmasın. Halının altına süpürmeyelim, tozlanmasın raflarda gerçeklerimiz.