Dijital platform kanalı Netflix'te bu ay yayınlanan Adolescence (Ergenlik) adlı dizi, hafta sonu, platformun, dünya çapında en çok izlenen yapımı oldu. Peki, bu yapımı ön plana çıkaran etmen neydi?

Dizinin konusu ve yorumlamalarını özetlersek, eleştirmenler, ergenlik dönemindeki çocukların, sosyal medya etkisiyle şiddet ve zorbalığa yönelimine ilişkin "kusursuz" bir fotoğraf ortaya koyduğunu söylüyor.

Dört bölümlük dizi, İngiltere'de 13 yaşında bir çocuğun, okuldan tanıdığı akranı bir kızı bıçakla öldürmesi ekseninde yaşananları konu alıyor.

Dizi, "Aslında suçlu kim, bu neden yaşandı ve önlenebilir miydi?" gibi temel soruları soruyor.

Tek plan olarak çekilen, yaklaşık bir saatlik bölümlerden oluşan dizi, bu özelliğiyle de izleyiciyi, olayların merkezine koyuyor.

Yapım, tutuklamanın sabahı, polislerin okuldaki soruşturması, psikologla suçlu çocuğun konuşması ve karar öncesi ailenin bir günü olarak cinayetin farklı aşamalarına pencere açıyor.

Yetişkinlerin, çocukların, sosyal medyada kullandıkları dile olan yabancılığı, kadın düşmanı internet ünlülerinin genç erkek çocuklar üzerindeki etkisi, dizinin büyük başarıyla dikkat çektiği başlıklar arasında yer almış.

Dizi, kadına nefretle özdeşleşen, incel ideolojisinin, çocuk yaştakilere nasıl ulaşabildiğini de gösteriyor.

Dizi, pek çok eleştirmen ve izleyici tarafından başarılı bulundu. Bence diziyi bu kadar ön plana çıkartan yegâne sebep dizinin tamamının plan-sekans olarak çekilmesiydi.

Plan sekans nedir?

Plan sekans, film ve dizi yapımında kullanılan bir teknik olup, uzun bir çekim sırasında sahnenin kesintisiz bir şekilde çekilmesidir. Bu yöntemde, bir dizi olay veya durumu izleyiciye sunmak için sahne boyunca çekim devam eder ve genellikle açı değişiklikleri veya mekân içindeki hareketlerle zenginleştirilir. Plan sekans, izleyicinin olayların akışına daha iyi dâhil olmasını sağlar ve gerilimi artırır.

Belirli sahnelerin tek planda çekimi, sinemada hem hikâye anlatımına katkıda bulunabilir hem de gerçekçilik hissini artırabilir. Bu tür çekimler, yönetmen ve görüntü yönetmeni için zorlu bir süreç olsa da, başarılı olduğunda izleyiciyi etkileyen büyüleyici sahneler yaratılabilir. Sinema tarihinde sadece 10 film, baştan sona tek planda çekilmiş ya da böyle tasarlanmış eserlerdir, bunlar arasında "Birdman" gibi ödüllü yapımlar da bulunmaktadır.

Plan sekans, bu dizide de ustaca kullanılmış. Dizinin konusu bilindik bir konu. İşleyişi de çok üst düzey diyemem. Dizinin, plan sekans çekilmesi, zayıf senaryoyu güçlendirmiş. Dizinin başında 13 yaşında bir çocuğun, birini bıçaklayarak öldürmesi suçlamasında tam da masum birinin verdiği tepkiyi göstermesi ve ailesinin özellikle babasının oğlunun suçsuz olduğunu haykırması, izleyiciyi yanıltmaya yönelik bir senaryo tuzağı diye yorumluyorum. Çünkü dizinin üçüncü bölümünde, çocuğun bir an da sinirlenmesi öfke patlaması sorunu olduğunu gösteriyor. Bunun sebebi ise babası olarak lanse edilmiş. Senaryo derinliğinde asıl suçlunun istemese de aile ve baba olduğu imajı bırakılmış. İlk bölümünde öfke patlaması ile adeta çıldıran ve bir kızı vahşice öldüren bir psikopat potansiyeli olan çocuk, polis baskınından aşırı korkarak altını ıslatıyor ve sürekli masum olduğunu haykırıyor. Bu da senaryonun tezatlarından biri.

Senaryonun çok zayıf, oyunculuk performanslarının başarılı olduğu, çekim tekniği açısından ilkleri içinde barındırması, diziyi izlenir kılmış. Bu senaryo, normal bir film tekniği ile çekilseydi bence bu kadar övgü almazdı. Dizinin, İngiliz polisinin propagandasını yaptığını da unutmamak lazım. Suçlulara veya şüphelilere, haklarını okuyup, çok kibar davranıyorlar. Keşke, gerçek hayatta da öyle davransalar. Ama dizi ve film sektörü en iyi propaganda aracıdır.

Onlardan bundan gayet güzel faydalanmışlar. Dizi ile ilgili söyleyeceğim son söz ise teknik açıdan matematiksel planlama kusursuz olmuş. Geçişler gayet iyi planlanmış senaryosu zayıf bir dizi olarak hafızamızda yer edecek.