Dile kolay tam 11 yıldır bu anı bekliyordu bu şehir. A Milli Takım, Bursa Büyükşehir Belediye Stadyumu çimlerine hiç ayak basmamıştı. Taraftar da her şeye rağmen tribünde yerini almış, vuslata ereceği anların geri sayımına geçmişti.

Rakip Hırvatistan’dı… Kabul edelim ki ciddi bir ekol haline geldiler… İyi futbolculardan kurulu bir ekiple takım olma hüviyetini sonuna kadar elde ettiler. Disiplini bozmadılar, ‘hiçbir şey oynamıyor’ izlenimini verip, 3 puanı da ceplerine doldurup gittiler.

Bursa için ise tarihi bir sınavdı. TFF’nin verdiği 7 maçlık ceza nedeniyle kırgın ve üzgündüler… Hatta ilk kez bir milli maçın Passolig ile oynanması daha da yaralamıştı Bursalıları… Kağıt üstünde tercih edilenler(!) maça girebilecek gibi bir hava esiyordu.

Geliri depremzedelere aktarılacak olan biletler kısa zaman içerisinde tükenmişti. Herkes 11 ilde hepimizi yasa boğan depremi unutmadığımızın işaret fişeğini bekliyordu. Teksas tribünlerinden yükselen pankart herkesi duygulandırdı. Keşke sahaya çıkan futbolcularımız da bundan nasibini alabilseydi.

Maç boyunca şık ve fantastik hareketler yapsak da organize ataklar geliştiremedik. Rakibin direncini kıramadık, yaptıkları münferit hatalardan kaynaklanan durumlarda cezayı kesemedik. Sonucunda otoriteleri yanıltmadığı gibi Hırvatistan’a 3 puanı hediye etmiş olduk.

Genel olarak baktığımızda ise Bursa çok örnek bir ev sahipliği yaptı. Bizim Çocukları bağrına bastı, maç sonunda haklı tepkisini de karar ölçüde dile getirdi. Grup elemelerinde yolumuz uzun, bakalım ayakta alkışlanan Bursa takvim sona ermeden bir kez daha Ay Yıldızlıları ağırlayabilecek mi?