Ülkemizde yaşananlar herkesi büyük şoka soktu. Ülke ekonomisinin çöküşüne mi üzülmeli , dış güçlerin karşısında ülke itibarının ayaklar altına alınışına mı kahrolmalı, Cumhuriyete karşı yapılanlara çaresiz kalışımıza ah etmeli bilinmez de , halk olarak büyük üzüntü stres korku içinde olduğumuz görünen bir gerçek. İnsanın ülkesine en büyük zararı nasıl verebilir şoku içindeyiz.

Korkularımız kardeşi kardeşe düşman etme, insanlar arasında ikilem çıkarma, iç ayaklanma geriye dönmek. Ülkenin zararına böyle büyük bir risk almak, derin düşünceler, Ülke üzerinden yeni komplo teorileri kurulmakta düşüncelerini akla getiriyor. Yıllar sonra geçmişten gelen yanlışların gün yüzüne çıkarmak adına, Ülkenin diğer Ülke rakipleri karşısında değerini düşürmek, halkın bu kutsal ramazan günü huzurunu refahını kaçırmak hiç bir insanlığa sığmaz.

Birilerinin nedense işi gücü kalmamış Ülke içinde huzursuzluğa , kargaşaya yol açacak olayların başlama düdüğüne izin verdiler. Padişahlık sisteminde dahi bu kadar ülkeye zarar verecek olaylar yaşanmamıştır. Aksine Hıristiyanı, Yahudisi, Acem'i, Kürt'ü ve Türk'ü hepsi kardeşçe bir çatının altında refah içinde yaşanılmaktaydı, taki dış güçler kardeşi kardeşe düşman ederek, ülke içinde kargaşa, fidye fesatlık yaratarak kendi kendilerini imha edene kadar.

İnsanoğlunun gözünü nefret bürüyünce, nereye nasıl zarar vereceğini bilmeden, bindiği dalı kesip uçuruma düşmesi pahasına da olsa yapacaklarından vazgeçemiyor.

Halkın seçimi ile kazanılamayan İstanbul’u kendi kanunlarını icat ederek, karşı tarafı gözden düşürme çalışmaları için her geçen gün hızını artırarak daha da sert adımlarla yola devam demeye ant içilmiş. Zamana bakıyoruz; modern çağın son noktasına gelinmiş. Okuryazar seviyesi hat safhada. Her şey elektronik- makina- robotlar çağı. Amma velakin kafalar hep ot. Zihniyet hep aynı yerinde hiç değişmemiş! İlk çağ, Orta çağ, yeni çağ ve yakın çağ diye adlandırılamayan bir durum gerçek. O çağlara saygısızlık haksızlık olmasın da, o çağlardan bile insanlar yanlışlarını geride bırakıp bu zamanlara gelmeyi başarmışlar. Günümüz çağındaki beklentilerimizde teknolojinin eşyaların dışında değişen bir doğruluk göremiyorum. İnsanlık dışı davranışlar, bütün dünya liderlerinin gözünü hırs ve savaş bürümüş; İnsanlık ve merhamet düşünceleri dünyadan kalkmış. Liderler adeta iblise dönüşmüş.

Açlık, savaş, salgınlar, depremler bunların çoğunu da kendileri üretiyor. Acaba eskilerin söylediği büyük kıyamet alametleri bunlar olsa gerek. Tek adam yönetiminin geçmişlerde kaldığı sanılsa da maalesef öyle olmadığına tanıklık edebiliriz. Canı isteyenler ordunun öğrencilerini "Cumhuriyet " sözünü " Mustafa Kemalin askerleriyiz" sözünü ağızlarına aldılar diye ordudan atılabildi. Canı isteyen seçilmiş başkanları kılıfına uygun suçlamalarla görevden alıp hapse gönderebiliyor.

Bütün bunlar yoksul fakir halkı daha da yoksul, bitkin ve bezgin hale getiriyor. Ekonomi çöktükçe zengin daha da zengin olup, fakir daha da yoksul hale getiriliyor. Bu yapılanların altında bilinçli çalışmalar olsa gerek. Bir gecede Borsa’nın çöküşü, altın döviz kurlarının fırlaması kimlerin işine geliyor diye düşünmek lazım. Ekonomiyi isterlerse istedikleri yöne götürebiliyorlar.

Sonumuz hayır olsun.

Saygılar