Özlem ATAÇ
Bursa’da yaşayan 49 yaşındaki Gülfidan Özkara, 49 yıllık yaşamına 42 ameliyat sığdırdı. Şu an yüzde 81 engelli raporu bulunan Özkara, değnekle yürüyor ve yardım almadan ihtiyaçlarını karşılayamıyor. Emekli olan eşinin maaşıyla geçinen Özkara, değnekli haliyle yıllardır emekli olmak için kapı kapı dolaşıyor. 1800 günü tamamlamış Özkara, gittiği her kapının yüzüne kapandığını belirterek, yaşadığı mağduriyeti şöyle anlattı: “Bursa SSK’ya başvurduk. SKK’da bizi Uludağ Üniversitesi’ne yönlendirdi. Engelli olduğum halde SKK’ya başvurdum SKK bunu reddetti ve daha çalışmam gerekiyor. Ama benim iş kaybım olduğu için ve 50 yaşında olduğum için nasıl çalışabilirim. İtiraz ettim benim kağıtlarım Ankara Yüksek Sağlık Kurumu’na gitti. Fakat oradan da bana ret çıktı. 43’üncü ameliyatımı olacağım. 8 defa göz ameliyatı oldum. Rahim kanseri ve yumurtalık kanseri geçirdim. 2 defa sağ dizimden, 1 defa sol dizimden ameliyat oldum. 3 defa kolumdan oldum. 2 defa felç geçirdim. Şimdi de yapay mesaneyle yaşıyorum. Mide fıtığından 3 defa ameliyat oldum.”
ALACAĞIM BİN TL’Yİ DEVLETİM BANA HOR GÖRMESİN
“Hiçbir yardım beklemiyorum tek isteğim hak ettiğim emekliliğimi almak” diyen Özkara, “Buradan Süleyman Soylu’ya sesleniyorum ben sadece emekliliğimi istiyorum. Değnekle yürüyen bir insanım yardım almadan ihtiyaçlarımı göremiyorum. Astım ve KOAH hastasıyım. Sürekli raporum elimde olduğu halde ben engelli sayılmıyorum. Ben emekliliğimi istiyorum. 2600 tane bez alıyorum ama fark ödüyorum. Devlet bana farksız vermiyor. Evim kira eşimin sadece emekliliğiyle geçiniyoruz. Çocuklarımın ihtiyacı var. Alacağım bin TL, devletimin bana hor görmesini istemiyorum” dedi.
