'Can'ları parayla satmak cinayettir

Yirmi dört senelik bilgi  birikimleriyle bizlere kapılarını açan İnegöl’ümüzün başarılı Veteriner Hekimlerinden Murat Akış ile veteriner hekimliği, hayvanları sahiplenme, hayvan hakları ve daha başka bir çok konuyu masaya yatırdığımız güzel, keyifli bir sohbet gerçekleştirdik.

 

Ben Veteriner Hekim Murat Akış. 1996 senesinde Selçuk Üniversitesi’nden mezun oldum. O seneden beride aktif olarak veteriner hekimi görevini icra ediyorum. Veterinerlik görevimi icra ederken değişik sektörlerden buralara geldim. Daha önceleri çiftlik hekimliği ve bir şarküteri grubu marketinin yöneticiliğini yaptım. Şimdilerde de İnegöl’de ki yirmi yıllık serbest veterinerlik hekimi maceramız devam etmekte.

 

Genelde büyükbaş hayvanların hekimliğini yapıyorum. Biz hekimliğe başladığımızda büyükbaş hayvanlar üzerine çalışmalara başladık. Bunu İnegöl için söylüyorum çünkü burada büyük baş hayvan yetiştiriciliği olduğu için çalışma alanımızı büyükbaş üzerine yönelttik. Bunun haricinde artan petshop ihtiyacı olmasına karşılık kedi, köpek, kuş ve bazı sürüngenler olmak üzere de yaklaşık on senedir İnegöl içerisinde aktif bir şekilde uzmanlık gerektirecek dallarda işlem yapmaya çalışıyoruz. Genelde kedi ve köpek ağırlıklı çalışıyoruz tabi ki, fakat kedi ve köpeğin yanında kanatlı canlılar da son zamanlarda artış gösterdiği için onlarla da ilgileniyoruz. İnsanlar artık kediler ve köpeklerle yurt dışında olduğu gibi ya da büyük şehirlerde ki gibi yavaş yavaş daha sıcak ilişkiler kurmaya başlıyorlar. Dolayısıyla kurdukları bu sıcak ilişkileri bize yansıtmak zorunda kalıyorlar. Çünkü onların sağlıkları nasıl bir doktorun hastasıyla olan bağlantısı varsa bizde bir hayvan hekimi olarak kendi hastalarımızla gerekli olan ilgiyi alakayı göstermeye çalışıyoruz.

Sahiplenilme konusu çok iyi bir konu bence. Bu konuya herkesin özellikle eğilmesi gerektiği kanısındayım. Hatta devletin yetkili organlarının bu konuya el atmaları düşüncesindeyim. Sebebi de şudur; kedi, köpek satın alınıp ortalığa bırakılacak bir varlık değildir. Sonuç itibariyle Allah’ın bizlere bir emanetidir. Dolayısıyla da onları parayla satmak bence cinayettir. Çünkü parayla alınan herhangi bir ürünün sonu vardır. Sonu olan bir ürün değildir canlı. Dolayısıyla da canlıları parayla satın almaktan öte belediyelerimizin kurduğu barınaklar aracılığıyla olsun, biz veteriner hekimler aracılığıyla olsun kendilerine candaş olacak aileler sahiplenmelidir.

 

 

Aslında petshop meselesiyle ilgili yaklaşık dört seneden beri bizim kendi yönetmeliklerimiz var. Bu petshop yönetmelikleri ne kadar uygulanıyor bir bilgim yok. Ama petshop denilen yerlerde hayvan satımı, ‘Hayvan Sağlığı  Kanunları’na göre yapılamaz, dolayısıyla da yasak. Zannediyorum ki idari ve yargı açısından oluşan açıktan yararlanılma yöntemidir diye düşünüyorum. Tekrar tekrar söylüyorum bizler hiçbir şekilde hayvanları sahiplenmekten ötesini düşünmemeliyiz. Yani parayla satın almayacağız. Sahipleneceğiz onlara bir yuva kazandıracağız belki onlarda size bir arkadaş kazandırmış olacaklar. Dolayısıyla işin özelliği bundan ibarettir.

 

Oldu tabi ki. Burada ki ‘Hayvan Severler Derneği’ ile ve orada ki katılımcı arkadaşlarımızla beraber zaman zaman çevredeki hayvanların sağlıklarının takip edilmesi, onun yanı sıra belediyede ki arkadaşlarımızla uygun yerlere gıda bırakılması açısından yaptığımız değerlendirmeler oldu. Özellikle belediyede ki Veteriner İşleri Müdürlüğü ile bu konu hakkında zaman zaman çalışmalarımız oldu. Bunlara kendi açımızdan imkânlarımızın el verdiği doğrultu da yardım etmeye çalışıyoruz.

 

Bence oldukça keyifli. Sebebi de şudur; insanın maddi kaygıları bir kenara bırakması gereken bir meslek. Sonuç olarak biz serbest çalışan insanlarız dolayısıyla da işletmelerimizden evimize ekmek götürmek zorundayız. Ama bunu bir nebze olsun kendi açımızdan aşabildiğimiz noktada işimiz oldukça zevkli bir hale gelecektir. Sebebi de şudur; maddi olarak bakmak zorunda kalmadığınız bir canlı için gönülden bakmak durumunda kalırsınız ve biz artık gönülden bakıyoruz.

 

İşin aslı yüzlerce olmuşturbelki ama insanın genel olarak “şu hastamda şöyle olmuştu” demekten öte genel anlamıyla konuşmak istiyorum. Çünkü binlerce hastam oldu binlerce dostumuz oluştu binlerce insanla acı ve tatlı duyguları birlikte yaşadık. Ama en güzel nokta şurasıdır biz hastamız hakkında yeterli girişimde bulunduğumuza inanıyorsak ve kalbimiz bu konuda mutlu ise geri kalan durumun hasta sahibi tarafından da kolaylıkla kabullenildiğini gördük. Yani biz yeterli desteği, yeterli bilgi ve beceriyi sağlaya biliyorsak karşımızda ki insanların yüzlerinde ki o mutluğu, gözlerinde ki o ışıltıyı görmek en büyük ödülümüz. En önemli nokta şurasıdır, bu konuya özellikle el atmak istiyorum. Bir veteriner hekim her zaman ve her zaman yetiştirici ile son tüketici dediğimiz yani sizler arasında ki güvenlik birimidir. Bunu unutmamak gerekiyor. Yani gıda güvenliğiyle alakalı olarak hayvansal gıdaların, yetiştiriciden son tüketicilere ulaştırılabilmesinde bizler güvenlik noktasıyızdır.

 

Kendi açımdan oldukça aktif olduğumu düşünüyorum. Çevredeki tiyatro çalışmalarından tutun diğer sosyal sorumluluk projelerinin çoğunda görev almaya çalışan bir insanım. Ve ayrıca bir çiftlik sahibi olduğumdan dolayı çiftçilikle, tarımla ve hayvan yetiştiriciliğiyle uğraşıyorum. Çiftliğimizde birçok hayvan bulunmaktadır. Fakat ağırlıklı olarak süt ineğine ev sahipliği yapıyoruz.

 

İşin aslı mesleğimizin zor yanları yoktur. Çünkü her meslek, erbabı için kolaydır diye düşünüyorum. Dolayısıyla da bizim için en zor yanı hasta sahiplerinin çok agresif olduğu zamanlardır. Bizleri olmayacak bir şeyin üstesinden gelebilecekmişiz gibi ya da elimizde sihirli bir değnek varmış da onu dokundurduğumuzda her şeyin olabileceğini düşündükleri zamandır.

 

Evet. Veteriner hekimliği gayet iyi bir iş, iyi bir meslek. Neden derseniz, birilerine yardımcı olmak bizim en büyük ve birinci vazifemiz olarak görünüyor ama tabi ki sonuç itibariyle insanların bir meslek edinmelerinde ki amaç geçimlerini sağlayabilmektir. Geçimlerini sağlayabilecekleri noktada veteriner hekimlik mesleği zor bir iştir. Sonuç itibariyle kafanızın içerisinde ki birkaç değil birkaç bin tane işlemin bir anda yapılmasını gerektiren zor bir işlemdir. Ama sonuç itibariyle kendini hekim olarak hisseden, hekim olarak addeden herhangi birisi için bunu yapmak oldukça kolay olacaktır. Ve ikinci önemli nokta da muhakkak ve muhakkak hayvanı sevmek zorundadır. Yani hayvanlardan nefret ederek hekimlik yapma olanağı yoktur. Hayvanlara karşı bir sevgi varsa içlerinde yapılabilecek iyi mesleklerden bir tanesidir.

 

Özellikle bunu tekrarlamak istiyorum hayvanları satın almasınlar. Bakabilecekleri hayvan konusunda öncelikle bir araştırma yapsınlar. Hangi hayvan türüne nasıl bakılabileceğini öğrenmelerini öneriyorum. Ve sahiplenecek olan insanların muhakkak ve muhakkak sahiplenecekleri hayvan konusunda bilgi sahibi olmalarını istiyoruz. En azından onların yaşam şartlarını bilsinler, onların nasıl beslendiklerini öğrensinler, onlara karşı psikolojik olarak nasıl davranış şekli göstermeleri gerektiğini bilsinler sonrada onları yanlarına alıp güzel güzel arkadaş edinsinler. Bizleri bir çok konuda aydınlatan İnegöl’ümüzün başarılı Veteriner hekimlerinden Murat Akış Beye başarılı çalışmalarının devamını diliyoruz..