"Ne yaptıysak, ne ettiysek bir türlü ayaklarımızı çamurdan, evlerimizi su baskınlarından kurtaramadık, derdimizi kimseye anlatamadık, sesimizi duyuramadık" şeklinde isyanlarını dile getiren Barbaros Mahallesi sakinleri adeta bir açık hava cezaevinde yaşadıklarını söylüyorlar.
Sevinç ÇELEBİ
Yıllardır çözüm aradıkları halde bir türlü seslerini duyuramadıklarından yakınan Barbaros Mahallesi sakinleri artık sabır taşının çatladığını ve daha fazla bu duruma göz yummayacaklarını söyledi. Mahalleyi bölen kendilerini dünyadan kopartan DSİ duvarından beş senedir süren kurtulma serüveninin artık çileye döndüğünü söyleyen mahalle sakinleri, sıkıntılarını şu sözlerle ifade etti:
“Demirtaş Barbaros Mahallesi’nin sakinleri olarak (bölgemiz Baraj yolu olarak da biliniyor) yıllardır rezil kepaze durumdayız. Ne yaptıysak, ne ettiysek bir türlü ayaklarımızı çamurdan, evlerimizi su baskınlarından kurtaramadık, derdimizi anlatamadık, sesimizi duyuramadık. 2014 yılından bu yana bir şeylerin değişmesi için uğraştık durduk. Özellikle son iki yıl başvurmadığımız yer kalmadı! Gerek bireysel gerekse mahalleli olarak belediyeye onlarca dilekçe verdik. Buna rağmen yine de bir arpa boy kat edemedik. Şehrin dört bir yanına alt yapı çalışması yapıldı ancak biz sanki görünmezdik!..
UNUTULDUK
Halbuki daha önce yerleşim olmayan bu yerlere imar verilirken, (bizler evlerimizi alırken) kanalların kalkacağı ve bölgeye daha nice iyileştirmeler yapılacağı söylenmişti. Ancak o gün bugün resmen unutulduk… Sokağımızda alt yapı yok, rögar yok, tüm bunlar yetmezmiş gibi aydınlatma da yok. Durum böyle olunca da sorun çok! Her yağmurda aynı terane. Özellikle de kışın mahallemiz yaşanmayacak hale geliyor… Evlerimiz, özellikle de alt katlar su altında kalıyor. Kaçıncıya alt kat sakinleri eşyalarını değiştirmek zorunda kaldı… Kiracı olanlar çareyi başka yerlere taşınmakta buldu. Çoluk çocuk, yetişkin, yaşlı fark etmiyor gitmeleri gereken yerlere gidemeyecek duruma geldi... Açıkçası özellikle küçük çocukları bir gün sel şeklinde akan sular sürükleyecek diye ödümüz kopuyor. Çünkü sokaklarımız, çamurdan ve sudan yürünemeyecek hale geliyor.
ÇİVİ ÇAKILMADI
Soruyoruz yetkililere; Bunca yıl içinde, mahallemizde bu kadar çok sorun varken hiç mi bir çalışma yapılmaz, bir ‘çivi’ çakılmaz… Biz insan, Türk vatandaşı değil miyiz? Çifte standart mı uygulanıyor. Yazık günah değil mi binlerce insana? Öğrenciler çamur içerisinde, dağdan inmişçesine okula gidip gelmeye çalışıyor! Bursa’da yaşamıyor muyuz biz? Neden bu kadar sahipsiz bırakıldık. Belediye neden hiçbir şekilde oralı olmuyor, bizimle ilgilenmiyor?
AÇIK HAVA CEZAEVİ
Mahallemizin önünde cezaevi duvarı misali duran 3 km uzunluğundaki kanaldan dolayı evlerimize girip çıkamıyoruz veya eğilerek, çömelerek geçiş yapıyoruz. Hele ki araçlar hiçbir şekilde mahallemize giremiyor. Olası bir yangını veya hastalığı düşünmek dahi istemiyoruz. Mahallemize ne ambulansın ne de itfaiye aracının girebileceği bir yolu yok. Ne de bir cenazemiz olsa cenazemizi çıkarabilecek durumdayız. Muhtemelen kanalın üzerinden tabutu vereceğiz… Bizler ana yola kanalın altından eğilerek geçiyoruz. Ve bu durum tam 5 yıldır bu şekilde… Aramadığımız yer kalmadı. Belediye, kaymakamlık, muhtar… Ancak bir arpa yolu boy dahi alamadık.
BİR HIZLI TREN
ÇALIŞMAMIZ EKSİKTİ
Yetmezmiş gibi evlerimizin dibinde birde hızlı tren çalışması var. Daha doğrusu vardı ancak o da durdu. Güya 2019 yılına kadar bitecekti… Bu yol çalışması olmasaydı hiç olmazsa oradan geçişimiz olurdu… Ve bu durum bizi daha da zora soktu. Sözün özü, yaz kış fark etmeksizin burası yaşanılabilecek bir yer olmaktan çıktı. Belli ki belediye bizi muhatap almıyor ve her seferinde ya muhtara ya da DSİ’ye yönlendiriyor. O ona, o ona gönderip duruyor. Muhtara gidiyoruz “Bu benim işim değil” deyip belediyeye gönderiyor. Belediyeye gidiyoruz, “Muhtara söyleyin dilekçe versin” diyor. Ve bu şekilde 2014 yılından bu yana bizleri bir ileri iki geri şeklinde, iki arada iki derede gezdirip oyalıyorlar”.
BİRİ BİZİ DUYSUN
Lütfen Belediye bizi artık duysun ve bu kanalları olması gerektiği gibi buradan kaldırsın veya kaldırtsın. İlla gerekliyse de kanalları yer altına alsın. Ancak her ne yapılacaksa bir an evvel yapsın. Nasıl bir mahalleyiz, kime bağlıyız, kime dert yanmalıyız ve çözümü nerede almalıyız anlamadık gitti… Bizzat Osmangazi Belediye Başkanı Mustafa Dündar’ın ‘En kısa zamanda yapacağız’ dediği anın üzerinden bile 1 yıl geçti ve bir daha da kimse oralı olmadı.
SEÇİMDEN SEÇİME GÖRÜYORUZ
Kaldı ki yetkililerle beş yılda bir seçimden seçime görüşüyoruz ve sürekli vaat dinliyoruz. Seçime üç ay öncesinden mahallemize gelmeye başlıyorlar ve namus, şeref yeminleri ediyorlar. A’dan Z’ye ne eksiğiniz varsa yapacağız diyorlar ama halk oy verdikten sonra sırtını dönüyorlar ve bir dahaki seçime kadar da hiçbir şekilde ortalıkta gözükmüyorlar. Ayıptır, ayıp. Örneğin 2014 yılından bu yana hep aynı sözü alıyoruz. Ancak o gün bugün mahallemize, sokağımıza zerre kadar bir şey yapıldığını görmedik. Bundan böyle herkes bilsin ki sorunlarımız çözülmediği sürece, bizden yana hiçbir şekilde hiç kimseye bir tane dahi oy yok!
Damadım sırtında taşıdı
76 yaşındayım. Ve yaklaşık bir yıl önce bu yaşımla ve de halimle, Osmangazi Belediye Başkanı Mustafa Dündar’ın yanına bizzat gittim ve de durumumuzu anlattım. Başkan ilgileneceğine dair söz verdi ve hatta telefonumu bile aldı. Ancak verilen bu sözün üzerinden bir yıl geçmesine rağmen ne gelen ne de giden oldu. Bu süreçte ameliyat oldum ve mahalleye araç giremeyince sağ olsun damadım beni sırtına alıp eve götürmek zorunda kaldı.
Sevim AYDOĞDU
***
Kimseye sesimizi duyuramadık
Birinci katta ikamet edenlerdenim. Belediyeye, müteahhite, gidebileceğimiz her yere gittik, ancak hiçbir yerden ses çıkmadı. Rögar sıkıntımız da olduğundan yağmur yağdı zaman buraları geçilmez oluyor. Ve birinci katları lağım suları basıyor. Öyle ki evlerimizin içine giremiyoruz. Her yağmur yağdığında çocuklarımızla suyun içinde kalacağız korkusuyla yaşıyoruz. Buna rağmen hiç kimseye sesimizi duyuramadık.
Bedih AKDAĞ
***
Karşıdan karşıya bayramlaştık
3 km boyunca halk bir tek buradan geçiş sağlayabiliyor. Diğer bölgelerden kanal çok altta olduğundan hiç geçiş yapılamıyor. Bu sebeple bu kısım sokak olarak kullanılıyor ve bir sürü kişi mecburen çamurdan çaputta buraya kadar yürüyüp eğilerek de olsa yola çıkabiliyor. Ve bunun yaşlısı, hamilesi, hastası var… Örneğin ramazan bayramında çok yağmur yağmıştı ve o yüzden de misafir kabul edemedik. Misafirlerimizle bildiğiniz karşıdan karşıya el sallayarak selamlaştık ve bayramlaştık.
Hanife HAŞVEREN
***
Resmen kafesteyiz!
Barbaros Mahallesi sakinleri olarak görmeye dahi tahammülümüz kalmadığı sulama kanalının bir an önce buradan kalkmasını ve de düzgün yol yapılmasını istiyoruz. Bölgenin tarımla hiçbir ilgisi de kalmadığına göre neden hala kaldırılmıyor? Kaldı ki bunca zaman lambamız dahi takılmış değil... Karanlıkta nereye gittiğimizi bilmeden bodoslama yürüyoruz… İnsanlar evlerini satmaya başladı. Belediye nasıl böyle bir duruma izin veriyor anlamış değiliz. Yetkililer bizleri sadece oy zamanında hatırlamasınlar. Başkanın verdiği sözü tutmasını ve gerekeni yapmasını önemle rica ediyoruz.
Mahalle sakinleri
